UTI و The Marketing Farce

عفونت‌های دستگاه ادراری یک بحران شدید سلامتی است که توسط عوامل بیماری‌زای مختلف ایجاد می‌شود، اما بیشتر توسط اشریشیا کلی، کلبسیلا پنومونی، پروتئوس میرابیلیس، انتروکوکوس فکالیس و استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس ایجاد می‌شود. مقاومت ضد میکروبی این باکتری های بیماری زا تهدیدی است که بار اقتصادی UTI را به طور قابل توجهی افزایش می دهد.

عفونت های دستگاه ادراری از شایع ترین عفونت های باکتریایی هستند که سالانه 150 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا می شوند. [1]. 10.5 میلیون علامت UTI در ایالات متحده و 2 تا 3 میلیون ویزیت از بخش اورژانس وجود داشت [2,3]. هزینه های اجتماعی عفونت های UTI تنها در ایالات متحده 3.5 میلیارد دلار در سال است. این عفونت ها نگرانی قابل توجهی برای عوارض در نوزادان پسر، دختر و مردان مسن هستند. این شامل:

• عودها
• آسیب کلیوی در کودکان خردسال
• پیلونفریت همراه با سپسیس
• زایمان زودرس و عوارض ناشی از مصرف منظم ضد میکروبی

دسته بندی عفونت های ادراری:

عفونت های دستگاه ادراری به دو دسته بدون عارضه یا پیچیده تقسیم می شوند.

عفونت ادراری بدون عارضه: به طور کلی شناخته شده است که افرادی را تحت تاثیر قرار می دهد که در غیر این صورت سالم هستند و هیچ ناهنجاری ساختاری یا عصبی دستگاه ادراری ندارند. [4, 5]. این عفونت ها به UTIs تحتانی و UTIs بالایی تمایز می یابند. بسیاری از عوامل خطر با سیستیت مرتبط هستند، از جمله جنسیت زن، فعالیت جنسی، عفونت ادراری قبلی، دیابت، عفونت واژن، چاقی و استعداد ژنتیکی.

عفونت ادراری پیچیده: این عاملی است که با عوامل مختل کننده سیستم ادراری یا دفاع میزبان مرتبط است. این همچنین شامل انسداد و احتباس ادراری ناشی از بیماری های عصبی، نارسایی کلیه، سرکوب سیستم ایمنی، پیوند کلیه، بارداری و وجود اجسام خارجی است.

بسیاری از کودکان و نوزادان در شش ماهه اول خود به عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) مبتلا می شوند. شایع ترین عفونت باکتریایی در کودکان زیر دو سال، چه در بیمارستان و چه در محیط های اجتماعی، عفونت ادراری در پسران در این دوره شایع تر است. مواردی وجود دارد که متوجه شده ایم عفونت های ادراری می توانند در اوایل دوران نوزادی به اسکار کلیوی تبدیل شوند، عمدتاً زمانی که با ناهنجاری های مادرزادی دستگاه ادراری همراه باشد. [8].

به طور کلی، 40 درصد از زنان در مقطعی از زندگی خود دچار عفونت دستگاه ادراری (UTI) می شوند. در میان زنان بالغ جوان در سنگاپور، 4 درصد مبتلا هستند و میزان بروز آن در زنان 50 ساله به 7 درصد افزایش می یابد. از هر سه زن، یک نفر اولین دوره عفونت ادراری خود را قبل از 24 سالگی تجربه می کند، که تقریبا نیمی از آنها حداقل یک دوره را در طول زندگی خود تجربه می کنند. UTI در زنان جوان فعال از نظر جنسی شایع است اما ممکن است بر بیماران مسن و سوند نیز تأثیر بگذارد. [9]

UTI عود کننده

عفونت های ادراری عود کننده عفونت های علامتی هستند که به دنبال رفع یک دوره قبلی، معمولاً پس از درمان مناسب هستند. آنها اغلب در میان زنان جوان و سالم حتی پس از داشتن مجاری ادراری طبیعی از نظر آناتومیک و فیزیولوژیکی یافت می شوند. عوامل خطر رایج عبارتند از:

رابطه جنسی

یک شریک جنسی جدید

استفاده از اسپرم کش

مادری با سابقه عفونت ادراری

سابقه UTI قبل از یائسگی

تاریخچه UTI در دوران کودکی

بی اختیاری ادرار

واژینیت آتروفیک ناشی از کمبود استروژن

سیستوسل

افزایش حجم ادرار پس از تخلیه

عفونت ادراری مکرر بدون انجام کشت ادرار که فقط برای مدیریت آن ضروری است، تشخیص داده می شود [10].

باکتریوری بدون علامت

باکتریوری بدون علامت باعث بیماری یا آسیب کلیوی نمی شود. چندین مطالعه نشان داده اند که درمان ABU خطر UTI های علامت دار بعدی را افزایش می دهد. به همین دلیل است که جز در اقدامات تشخیصی و درمانی توصیه نمی شود [11].

تشخیص

در یک بیمار با علائم دستگاه ادراری تحتانی، شرح حال متمرکز و تجزیه و تحلیل نشانگر ادرار جایگزین مناسبی برای کشت ادرار برای تشخیص سیستیت حاد بدون عارضه است. کشت ادرار در بیماران مبتلا به عوامل خطر برای عفونت ادراری پیچیده و شرایط زیر توصیه می شود: (الف) علائمی که در عرض 2 تا 4 هفته پس از اتمام درمان برطرف نمی شوند یا عود نمی کنند. (ب) مشکوک به پیلونفریت؛ (ج) زنانی که با علائم غیر معمول مراجعه می کنند. د) زنان باردار؛ و (ه) بیماران مرد مشکوک به عفونت ادراری [12].

مدیریت

انتخاب گزینه مدیریت برای UTI های بدون عارضه به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله پیچیده یا ساده بودن آن. سیستیت ساده و بدون عارضه با استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی به خوبی درمان می شود. مطالعات نشان می‌دهد که در صورت درمان با آنتی‌بیوتیک، عفونت‌های ادراری در مقایسه با مواردی که با دارونما درمان می‌شوند بهتر است. در مدیریت پیلونفریت، پزشکان باید به درستی بین اشکال حاد بدون عارضه و اشکال پیچیده و اغلب انسدادی UTI که نیاز به تصویربرداری اولیه مناسب دارند، تمایز قائل شوند. درمان زودهنگام مناسب می تواند از عفونت ادراری جلوگیری کند.

بیمارانی که از روش‌های قبلی اورولوژی، کاتتریزاسیون اخیر یا طولانی‌مدت، آنتی‌بیوتیک‌های فعلی یا طولانی‌مدت و بستری شدن در بیمارستان استفاده می‌کنند، اغلب عفونت‌های ادراری پیچیده دارند. این بیماران بیشتر با اشریشیا کلی (E. coli) و جنس Proteus، Klebsiella، Pseudomonas، Serratia و Enterococci نسبت به UTIs بدون عارضه مراجعه می کنند. استراتژی های درمان به شدت بیماری بستگی دارد و بستری شدن در بیمارستان اغلب ضروری است.

در عفونت های ادراری بدون عارضه، E. coli اوروپاتوژن غالب است که در عفونت های ادراری حاد و بدون عارضه اکتسابی از جامعه در بزرگسالان و کودکان جدا شده است. [13].

درمان اولیه تجربی ضد میکروبی خوراکی توصیه شده برای پیلونفریت حاد بدون عارضه خفیف و متوسط، سیپروفلوکساسین 500 میلی گرم دو بار در روز و به دنبال آن کوتریموکسازول 960 میلی گرم دو بار در روز به مدت 10-14 روز است.

ارجاع به متخصص در موارد زیر توصیه می شود:

اگر علائم مزاحم دستگاه ادراری تحتانی دارید که به مدیریت محافظه کارانه یا درمان دارویی پاسخ نداده است. اگر عفونت ادراری مکرر یا مداوم، احتباس یا نارسایی کلیوی دارید که مشکوک به اختلال عملکرد دستگاه ادراری تحتانی است و اگر ادعای سرطان اورولوژی دارید، باید این دارو را مصرف کنید.

عفونت های ادراری در نوزادان زیر سه ماه با عفونت ادراری احتمالی و در کودکان و نوزادان سه ماهه یا بالاتر مبتلا به پیلونفریت حاد/UTI فوقانی باید به سرعت درمان شوند. [14]

عفونت های ادراری با ویژگی های زیر شایسته درمان با آنتی بیوتیک هستند: (الف) درمان پزشکی ناموفق (مستند). (ب) علائم شدید؛ (ج) شواهدی از احتباس یا التهاب در مثانه. و (د) ناهنجاری های شناسایی شده در سونوگرافی مانند سنگ ها یا تومور مثانه.

بیماران مبتلا به عفونت ادراری عود کننده (تعریف شده به عنوان ≥ 3 UTI در 12 ماه) با ویژگی های زیر: (الف) عوامل خطر برای UTIs پیچیده وجود دارد. (ب) به یک علت قابل اصلاح جراحی مشکوک است، و (ج) تشخیص UTI نامشخص است باید برای درمان آنتی بیوتیکی پیشگیرانه در نظر گرفته شود.

UTI شایع ترین عفونت باکتریایی است که پزشکان عمومی با آن مواجه می شوند و اغلب UTI های بدون عارضه در محیط سرپایی با آنتی بیوتیک های مناسب درمان می شوند.

تمایز عفونت های ادراری بدون عارضه به ساده و پیچیده با استفاده از طبقه بندی ORENUC انجمن ارولوژی اروپا به مدیریت بالینی مناسب برای نتایج بهتر کمک می کند.

UTI های مجاری تحتانی بدون عارضه با آنتی بیوتیک های خوراکی مناسب بدون نیاز به کشت ادرار درمان می شوند. [15]

عفونت پیچیده دستگاه ادراری با شرایطی مانند ناهنجاری ساختاری/عملکردی دستگاه ادراری تناسلی همراه است که خطر تبدیل شدن این وضعیت به یک مشکل سلامتی حتی شدیدتر را افزایش می‌دهد. بیمارانی که در معرض خطر ابتلا به چنین مشکلی هستند باید از یک متخصص اورولوژی مراقبت کنند تا از این اتفاق جلوگیری شود.

همه مردان مبتلا به عفونت ادراری و همه نوزادان زیر سه ماه با عفونت ادراری احتمالی باید توسط متخصص اورولوژی بررسی شوند.

لعنت های بازاریابی بر مصرف کنندگان:

بسیاری از تکنیک های بازاریابی برای ترساندن و فریب دادن مردم به خرید محصولات استفاده شده است تا از عفونت های ادراری بی فایده ای که هیچ هدفی را دنبال نمی کنند جلوگیری کنند. اولین دام استفاده از کلماتی مانند “طبیعی” یا “تمام طبیعی” است تا مردم فکر کنند که این محصول برای سلامتی آنها بهتر است. این نیست. برای شرکت‌هایی که می‌خواهند از فروش چیزی که برایشان مفید نیست، از این استراتژی استفاده کنند، غیرمعمول نیست. تاکتیک دیگر استفاده از ترس به عنوان ابزار است. به عنوان مثال، شرکت ممکن است بگوید که اگر محصولش را نخورید، دچار عفونت خواهید شد. این می تواند بسیار مؤثر باشد، زیرا بسیاری از مردم از بیمار شدن یا ابتلا به بیماری می ترسند، به خصوص زمانی که جوان هستند و هنوز در برابر چنین عفونت هایی مصون نیستند. استراتژی دیگر این است که ادعا کنند محصول آنها به پیشگیری از عفونت ادراری یا درمان آنها در صورت بروز کمک می کند. مشکل این نوع بازاریابی این است که هیچ مدرکی مبنی بر معتبر بودن این ادعاها وجود ندارد – و زمانی که مدرکی وجود نداشته باشد، اعتماد افرادی که ممکن است در مورد مسائل بهداشتی مانند UTI اطلاعات زیادی نداشته باشند، دشوار می کند. از تبلیغاتی مانند این بشنوید به طور کلی گفته می شود که اسپری ها و دستمال هایی که شما را از عفونت های ادراری ایمن می کنند به جلوگیری از عفونت ادراری در صندلی توالت کمک می کنند. این اطلاعات غلط عمودی است که منتشر می شود زیرا عفونت های ادراری هیچ ارتباطی با صندلی توالت ندارند. بالاخره ما روی صندلی چمباتمه می زنیم و دور آن مالش نمی دهیم و روی صندلی نمی رقصیم! هیچ نقطه تماسی برای ورود باکتری به مجرای ادرار وجود ندارد، بنابراین دامنه عفونت وجود ندارد. بنابراین، محصولات مشتریانی را که از ترس آنها را خریداری می کنند، احمق می کنند!

احتیاط:

برخی از افراد عادت دارند هنگام استفاده از توالت های عمومی معلق نگه دارند و ادرار کنند. توصیه می شود وارد این عمل نشوید زیرا فشار بیش از حد به عضلات کف لگن وارد می کند و اندام های تحتانی بدن شما را ضعیف می کند.

همیشه بهتر است بدن خود، مکانیسم آن، نحوه حمله این باکتری ها به آن و نحوه عملکرد مکانیسم دفاعی بدن را درک کنید. باور کن؛ این بهترین راه برای داشتن یک زندگی سالم و بهترین استفاده از این خلقت زیبا به نام بدن انسان است!

مراجع و منابع:

1. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11171002/
2. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21614897/
3. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21139641/
4. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22417256/
5. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20647992/
6. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18945392/
7. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23378123/
8. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26075187/
9. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12113866/
10. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22031610/
11. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15714408/
12. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12113866/
13. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20842992/
14. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6751349/
15. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29271734